Masażu
Masaż klasyczny powstał w XIX wieku, głównie dzięki lekarzom szwedzkim. Jego wpływ jest wielowachlarzowy, biorąc pod uwagę sposób jego wykonania względem tego, jakie rezultaty chce się osiągnąć.
Masaż klasyczny można wykonać w celach:
- leczniczych,
- relaksacyjnych,
- estetycznych – wpływ na polepszenie naszego wyglądu zewnętrznego – redukcja zmarszczek, czy też tkanki tłuszczowej (oczywiście jedynie, gdy zostanie zastosowany w połączeniu z odpowiednią dietą i ćwiczeniami fizycznymi oraz specjalnymi kosmetykami).
Zastosowanie masażu klasycznego leczniczego odnajduje się w poprawie psychofizycznych zdolności człowieka (pacjenta), czyli w:
- profilaktyce,
- rehabilitacji (m.in. w ortopedii, reumatologii, neurologii, onkologii, pediatrii, urazach i uszkodzeniach sportowych, psychiatrii)
- kosmetologii,
- medycynie estetycznej (odchudzaniu, redukcji zmarszczek),
- odnowie biologicznej,
- relaksacji.
MASAŻ + ĆWICZENIA = SPRAWNOŚĆ DYSFUNKCYJNYCH NARZĄDÓW*
(aktywność, brak bólu i dalszych zmian patologicznych) * dysfunkcje narządów – np. zmiany w kręgosłupie, stawach, więzadłach, mięśniach. Masaż klasyczny polega on na wykonywaniu odpowiednich ruchów rękoma przez masażystę, stosując indywidualne dla każdego człowieka techniki masażu, dostosowane do potrzeb masowanych struktur, biorąc pod uwagę określone dysfunkcje i dolegliwości pacjenta. Do podstawowych technik masażu należą: głaskania, rozcierania, ugniatania, uciski, oklepywania, wibracja. Przeważnie cykl dziesięciu masaży, wykonywanych codziennie, daje najlepsze efekty lecznicze, niemniej jednak jest to kwestią: jak bardzo zaawansowane są zmiany chorobowe, w jakim stanie jest pacjent oraz jak szybko jego organizm reaguje na działania lecznicze masażu. Dlatego też, długość cyklu jest sprawą bardzo indywidualną, do ustalenia pomiędzy masażystą i pacjentem.