Masażu

Masaż klasyczny powstał w XIX wieku, głównie dzięki lekarzom szwedzkim. Jego wpływ jest wielowachlarzowy, biorąc pod uwagę sposób jego wykonania względem tego, jakie rezultaty chce się osiągnąć.

Masaż klasyczny można wykonać w celach:

• leczniczych,
• relaksacyjnych,
• estetycznych – wpływ na polepszenie naszego wyglądu zewnętrznego – redukcja zmarszczek, czy też tkanki tłuszczowej (oczywiście jedynie, gdy zostanie zastosowany w połączeniu z odpowiednią dietą i ćwiczeniami fizycznymi oraz specjalnymi kosmetykami).

Zastosowanie masażu klasycznego leczniczego odnajduje się w poprawie psychofizycznych zdolności człowieka (pacjenta), czyli w:

• profilaktyce,
• rehabilitacji (m.in. w ortopedii, reumatologii, neurologii, onkologii, pediatrii, urazach i uszkodzeniach sportowych, psychiatrii)
• kosmetologii,
• medycynie estetycznej (odchudzaniu, redukcji zmarszczek),
• odnowie biologicznej,
• relaksacji.

MASAŻ + ĆWICZENIA = SPRAWNOŚĆ DYSFUNKCYJNYCH NARZĄDÓW*

(aktywność, brak bólu i dalszych zmian patologicznych) * dysfunkcje narządów – np. zmiany w kręgosłupie, stawach, więzadłach, mięśniach. Masaż klasyczny polega on na wykonywaniu odpowiednich ruchów rękoma przez masażystę, stosując indywidualne dla każdego człowieka techniki masażu, dostosowane do potrzeb masowanych struktur, biorąc pod uwagę określone dysfunkcje i dolegliwości pacjenta. Do podstawowych technik masażu należą: głaskania, rozcierania, ugniatania, uciski, oklepywania, wibracja. Przeważnie cykl dziesięciu masaży, wykonywanych codziennie, daje najlepsze efekty lecznicze, niemniej jednak jest to kwestią: jak bardzo zaawansowane są zmiany chorobowe, w jakim stanie jest pacjent oraz jak szybko jego organizm reaguje na działania lecznicze masażu. Dlatego też, długość cyklu jest sprawą bardzo indywidualną, do ustalenia pomiędzy masażystą i pacjentem.