Kinesiology Taping

Kinesiotaping jest metodą terapeutyczną, polegającą na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami (plastry z j. ang.: ‘tapes’) o specjalnej strukturze materiału. „Metoda plastrowania” została opracowana i spopularyzowana w latach osiemdziesiątych przez dr Kenzo Kase.

W kinesiotaping’u wykorzystuje się plaster o specjalnych właściwościach:

• Grubość i ciężar plastra zbliżone do właściwości skóry,
• Rozciągliwość plastra 130-140 % – podobnie jak skóra,
• Wykonany z bawełny wysokiej jakości z warstwą 100% akrylu,
• Plaster przepuszcza powietrze,
• Plastry są wodoodporne (można się myć i kąpać),
• Może być noszony od kilu dni do kilku tygodni(można go nosić do momentu odklejenia się całego plastra; gdy odkleja się jedynie jego część, to można ją odciąć, a pozostałość zostawić – wówczas plaster nadal zachowuje swoje działanie).

Efekt ultradźwięków zależy od rodzaju wprowadzanego leku. Podczas zabiegu wykorzystuje się drgania mechaniczne o częstotliwości: 800-24.000 kHz. Dużą „dźwiękochłonność” wykazuje tkanka nerwowa, mniejszą tkanka mięśniowa, najmniejszą – z racji swojej zwartej struktury – tkanka tłuszczowa. Podstawowym efektem działania ultradźwięków na tkanki jest działanie mechaniczne zwane „mikromasażem”, spowodowane wahaniem ciśnień w przebiegu fali dźwiękowej. Ważną składową działania ultradźwięków jest również ich wpływ na biochemię tkanek, prowadzący do ich lepszego utleniania.

Działanie kinesiotaping’u:

• •normalizacja patologicznego napięcia mięśni,
• •ułatwienie przemieszczania się mięśni względem powięzi,
• •zmniejszenie bólu poprzez aktywację endogennego systemu znieczulania, np. zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa / barku / łokcia / nadgarstka / kolana, itd.,
• •poprawa działania dysfunkcyjnych narządów np. zwiększenie zakresu ruchu w chorym stawie,
• •poprawa mikrokrążenia – szybsze gojenie się zmian patologicznych,
• •aktywacja systemu limfatycznego – zmniejszenie stanów zapalnych, zmniejszenie obrzęków,
• •działanie na blinzy pooperacyjne lub też pourazowe w celu niwelizacji zrostów i „odciągnięcia” powięzi oraz w celach estetycznych (zmniejszenie wciągnięcia blizny i jej wygładzenie – mniej rzucający się w oczy szew).

Stosowane techniki kinesiotaping’u:

• Technika mięśniowa,
• Technika więzadłowa,
• Technika powięziowa,
• Technika korekcyjna,
• Technika limfatyczna,
• Technika funkcjonalna.